Zegarki marki „Błonie”

W 1956 roku zapadła decyzja o wdrożeniu w kraju produkcji zegarków naręcznych na licencji radzieckiej. Do produkcji wyznaczono dawną fabrykę zapałek w Błoniu. Pierwsze zegarki, zmontowane całkowicie z części dostarczonych z ZSRR, opuściły fabrykę (Zakład Mechaniczno-Precyzyjny w Błoniu) 24 października 1959. Zakupiono licencję na zegarek „Kirowskije”, produkowany w I Moskiewskiej Fabryce Zegarków im. Kirowa. Miały one nowy wówczas mechanizm 2409, oparty na znanych szwajcarskich mechanizmach AS 1430 produkcji zakładów Adolfa Schilda. Sprzedaż zegarków sygnowanych „Błonie” rozpoczęto na Międzynarodowych Targach Poznańskich w roku 1960.
Początkowo do Błonia trafiały wersje uproszczone, na 15 kamieniach i bez wstrząsoodpornego łożyskowania balansu. Planowano stopniowe przejmowanie produkcji części – na początek kopert i tarcz.

Do roku 1964 produkowano kilka modeli zegarków, w tym pyłoszczelne, z zakręcanym denkiem koperty. Większość produkowanych modeli różniła się jednak wyłącznie wyglądem tarczy, zawsze jasnej, oraz nazwą modelu. Zegarki były początkowo sygnowane „Licencja ZSRR”, a następnie „Made in Poland”.

Zegarki z Błonia były oferowane pod markami: Alfa, Arras, Atlas, Błonie, Błonie Super, Blonex, Bałtyk, Delfin, Dukat, Jantar, Kurant, Lech, Polan, Wars i Zodiak.

Mechanizmy nadal montowano z dostarczanych części, ale były one w większości wstrząsoodporne (z ułożyskowaniem balansu wzorowanym na szwajcarskim układzie „incabloc”) i wyposażone w włos z materiału niemagnetycznego. Były także produkowane zegarki w wersji eksportowej, np. „Blonex”, które z czasem był wyposażane w mechanizmy 17-kamieniowe. Ostatnią wyprodukowaną serią były zegarki antymagnetyczne przeznaczone dla polskich pilotów.

Pod koniec lat 60 zakład rozpoczął produkcję płyt i mostków mechanizmów modelu 2409; nie były już sygnowane znakiem pierwszej moskiewskiej fabryki zegarów, lecz własnym logo Błonia: wycinkiem wieńca zębatego w prostokątnym polu z zaokrąglonymi rogami. Koła zębate i inne części były w większości importowane. Fakt ów nie jest niczym dyskwalifikującym, albowiem taką metodą działa większość producentów mechanizmów zegarkowych. Dane co do ilości mechanizmów wyprodukowanych pod własną marką są niepewne: jedne źródła mówią o 2 tysiącach, inne o 30 tysiącach egzemplarzy.

W latach 1959-1969 w Zakładach Mechaniczno-Precyzyjnych w Błoniu wyprodukowano ponad 1,2 mln zegarków naręcznych. W kolejnych latach zakład produkował jedynie przystawki balansowe.

Po zaprzestaniu produkcji zegarków Zakłady Mechaniczno-Precyzyjne w Błoniu zmieniły nazwę na ZMP Mera-Błonie. Fabryka dostała polecenie przestawienia się na produkcję komputerowych drukarek wierszowych, które były produkowane w następnych latach.

Zegarki z Błonia są obecnie poszukiwane przez kolekcjonerów. Szczególną popularnością cieszą się modele z polskimi oznaczeniami na mechanizmach oraz kopertach.